Tradytor | forum

No to sezon grzybowy przed nami. Nie wiem jak Wy ale ja uwielbiam grzybobrania
Te piękne grzyby znalazłem tuż koło bloku na starej czereśni, jakie to grzyby wyrosły na pniu i czy są jadalne

Wygląda mi to na Żółciaka siarkowego, choć proszę nie sugerować się moją opinią co do oceny jadalności, nie jestem mykologiem. Inne nazwy: (huba żółta, żagiew Rastafińskiego, żagiew topolowa, grzyb siarkowy, huba siarkowa ). Rośnie w lasach, sadach, parkach, alejach, ogrodach. Pasożytuje na pniach pojedynczych drzew lisciastych (wyjątkowo rzadko - iglastych). Drzewa na których ten grzyb rośnie to: Dąb, topola, wierzba, klon, buk, drzewa owocowe i inne liściaste, bardzo rzadko modrzew, sosna lub jodła.
Jadalne są młode owocniki o siarkowo-morelowej barwie i jędrnym, łatwo łamliwym miąższu. Wymagają wstępnego obgotowania z odlaniem wody, potem można je np. smażyć w panierce jak kotlety - w takiej postaci są bardzo smaczne i warte polecenia. Starsze, wysuszone okazy mają bardzo twardy miąższ. Jest groźnym pasożytem drzew, zabijając je i niszcząc drewno, zamieniające się z czasem w pruchno a w końcu - w kasztanowo zabarwiony proszek. Jego pojawienie się jest dla drzewa wyrokiem śmierci, która nadchodzi po kilku latach - drzewo, czasem z pozoru zdrowe (nadal rośnie i wydaje liście), łamie się pod ciężarem korony.
Odznacza się dużą zmiennością form. Odpowiedź na podstawie internetu

podobne okazy - ale bardziej okazałe - widziałam na wierzbie koło rotundy w Zamościu, tamte zajmowały pień na odcinku około 1m, tworzyły coś w rodzaju gęstego warkocza.

Skynetart szybko odnalazł precyzyjną odpowiedź podchwytliwość miała polegać na tym, że żółciak siarkowy jest i jadalny i niejadalny w zależności od wieku owocnika.

...

Jeśli biega o grzyby z Lądka Zdroju, to nie udało mi się ich jednoznacznie rozpoznać, ale zaryzykuję spekulację, że jest to też żółciak siarkowy, ale rosnący na korzeniu najbliższego drzewa lub starym pniaku przysypanym ziemią.

Większość grzybów rośnie w jednej linii lub w postaci okręgów. Dawniej ludzie nazywali takie "grzybowe kręgi" czarcimi kręgami. Wierzono, że grzyby rosły w miejscu, gdzie diabeł dotykał ziemi swym ogonem. Szczegół tkwi w sposobie rozmieszczenia strzępek grzybni w glebie. Po wyrastających owocnikach łatwo można określić kierunek rozwijającej się grzybni. Najczęściej kręgi grzybów możemy spotkać wśród niejadalnych gatunków blaszkowych, szczególnie na trawnikach i łąkach.

Pod ziemią - mam rozumieć, że w podziemnych, zaciemnionych czeluściach? Wyglądają ciekawie dość, niestety ciężko mi powiedzieć, co to za gatunek.

W zamian przedstawiam swoje okazy grzybowe zebrane obiektywem w czasie moich wędrówek po lesie. Nie mam tu na myśli rekordowych sztuk, ale warto było zawiesić na nich oko:

woooow, ciekawa kolekcja
ja mogę się pochwalić zebranymi przedwczoraj dwiema kurkami, pokazać? musiałem użyć aparatu z funkcją makro, żeby zrobić foto
a jakie było papusiu - mhmmm :pijaki

to musiały być wielkie te 2 kury, skoro się nimi tak najadłeś
P.S. gdybyś biegał po lasach z obiektywem tyle godzin w ciągu roku co ja, też byś miał niezłą kolekcje...bąbli po komarach hihi. A tak na poważnie, żeby uzbierać takie rarytasy przyrodnicze, trzeba czasami nieźle się nachodzić i cierpliwie szukać, czekać, rozglądać się...

Agatko, hmmmm Agato: "te akurat mają grzybnię prawie przezroczystą" nie jestem biologiem ale coś tam liznąłem w temacie i wydaje mi się, że maiłaś na myśli przezroczystość owocników grzybów a nie grzybnię. jeśli się mylę to proszę pokornie o poprawienie mojej myśli :please:

Poniekąd oboje mamy rację, ponieważ owocnik jest wytworem grzybni. Poza tym u śluzowców występuje szczególny typ grzybni, co do której mykolodzy nie mają jednoznacznej opinii. Rzeczywiście miałam na myśli owocnik, a napisało mi się grzybnia:D.

kazet-kz pisze:A to kolejne grzyby, które rosną pod ziemią, w miejscach wilgotnych.

Sprecyzuj "pod ziemią". Czy to oznacza, że rosną w jaskini, bunkrze, czy trzeba je wykopać tak jak trufle?

A jak jesteśmy przy grzybach to bym chciał się pochwalić, że dziś chciałem uraczyć znajomą trzema szatanami.
Zbieraliśmy grzybki, dwie pozostałe osoby miały po jakimś tam podgrzybku i wracając znalazłem 3 ładne grzybki, wyglądające (mi) na zajączki, gąbeczka pod spodem - zebrałem i wrzuciłem znajomej do koszyka, myśląc że to zajączki.

Po dwóch godzinach dostałem telefon z ochrzanem, że prawie nie zatrułem jednej rodziny! Na szczęście ojciec koleżanki przejrzał grzyby zanim wrzucili je do kolacji

To tak ku przestrodze, jakby kto ze mną się kiedyś na grzyby wybierał

Dlatego ja się z Tobą wybieram na ... cmentarze i do kościołów. Zdecydowanie bezpieczniej

No i po piwnicach nas ganiasz, patrz Piastowo

Kontynuuję temat przedstawiając grzyba, którego zbieram wówczas gdy inne, szlachetniejsze słabo "wysypały". Z identyfikacją grzbka, którego ja nazywam panienka, nie powinno być kłopotu. Natomiast podchwytliwość polega na tym, dlaczego ja "takie grzyby" zbieram i zjadam?

Prawdopodobnie jest to muchomor mglejarka lub muchomor rdzawobrązowy - dość podobne na pierwszy rzut oka, oba jadalne, ale bardzo kruche i nie mają welu amatorów.

Z wczorajszego wieczornego spaceru do lasu pokażę Wam dwa gatunki goździeńca. Ładnie wyglądają szczególnie po deszczu, gdy są "mięsiste".

W parku pałacowym w Srebrnej, na jednym z wielu rosnących tam dębów, zoczyłem takie oto huby.