Tradytor | forum

Jeśli zabiorę fotoaparat na szlak spacerowy z Tofim, to znajdzie się coś interesującego do pstryknięcia.
Dzisiaj zdziwił mnie motyl latający i uparcie siadający na polbruku zamiast na roślinach. Przegląd lektury i okazało się, że to mieniak tęczowy, który od nektaru woli byle g...o, tak, żywi się zwierzęcymi odchodami i sokiem drzew. Ten na zdjęciach to samiec, bowiem zmienia barwę na intensywnie błękitną, gdy ustawi skrzydła pod określonym kątem do światła. Na fotce są też biedronka siedmiokropka i mucha ścierwnica mięsówka, częściowo widoczna pod lewym skrzydłem motyla.
Kwitnące lipy pięknie pachnące, zabrakło mi jedynie brzęczenia pszczół, zbierających nektar.
Na koniec, pozrastane oraz poplątane pnie i gałęzie, usychającej starej mirabelki. Jest to ostatnie z dwóch drzew, które widziałem z balkonu mojego mieszkania, tym drugim drzewem była grusza, uschła kilkanaście lat temu. Wszelka inna zieleń była wówczas zryta, przekopana i rozjechana przez budowlańców, stawiających bloki.

Niestety po 13 latach Tofi już odszedł i nie może wybrać się ze mną na spacerowy szlak, muszę więc spacerować indywidualnie. Wczoraj w brzeźnickim jarze spotkałem się z gołębiem grzywaczem, od kilku lat coraz liczniej występującym w Płocku.

bobola pisze:Niestety po 13 latach Tofi już odszedł

Smutna to wiadomość... wyrazy współczucia Panie Bobola,

W jarze Brzeźnicy rośnie drzewo o mocno zniekształconym pniu. Kształt liści podpowiada, że jest to jawor.
Nie wiem co tak ukształtowało pień choroba, pasożyty

Pamiętam z zajęć z dendrologii, że profesura wpajała nam, że takie zmiany na pniach to z reguły robota wirusów. Ale nie wykluczone, że to choroba bakteryjna lub grzybicza. Te ostatnie rzadziej atakują korę drzew.

Brzeźnicki jar obfituje w ciekawie rosnące drzewa. Na zdjęciach: czteropalczasta wierzba i rozgałęziony jesion.

Spacerując z dzieciaki po lesie Brwilno, tuż przed nami, z krzyków, wyfrunął piękny, olbrzymi orzeł przedni. Zamarliśmy bez ruchu. Na chwile przysiadł na gałęzi a następnie wzbił się w niebo krążąc nad naszymi głowami. Ech…piękny jest ten nasz las Brwilno

Michale, skąd pewność, że to b. rzadki orzeł przedni? Sylwetka na zdjęciu pasuje do jeszcze paru innych jastrzębowatych.

Ano właśnie Andrzeju. Tu zdania są podzielone.

Od wielu lat staram się obserwować te majestatyczne ptaki, które w liczbie trzech par żyją w naszym lesie. Kilkakrotnie przeżyłem z nimi bliskie spotkania. Patrzyłem na nie przez lornetkę, teraz widziałem go dosłownie kilku metrów i sprawdzając w moich atlasach uważam że jest właśnie orzeł przedni.
Cytując mojego kolegę ,,nawet jeśli mylimy młodego bielika z orłem przednim (lub na odwrót) to i tak mamy niesamowite szczęście że mamy takie ptaki".
Za bielikiem przemawia fakt, że jest to bardziej liczniejszy ptak, ponadto młode mają podobne upierzenie do orła przedniego (do kilku lat). Niestety bielik, mylnie nazywany jest orłem, ale nim nie jest


Najfajniejsze w tym wszystkim jest to, że mają one gniazda nieopodal mogiły naszego żołnierza i często krążą nad jego grobem (jak to w sobotę).

Dodam jeszcze jako ciekawostkę, że ostatnio spotkałem w Brwilnie trzy piękne byki jelenia oraz olbrzymiego łosia.

Ja takiego wielkiego orła, "nieorła" spotkałem jakiś czas temu po drugiej stronie Wisły w lasach na wysokości Woli Brwileńskiej. Siedział na dużej sośnie rosnącej na skraju wyrębu... pewnie bym go przeoczył, ale zerwał się do lotu... piękny widok.

Młoda mewa na nadwiślańskim szlaku.

Będąc dziś w lesie napotkałem na takie zakamuflowane cudo

Zagłądnąłem do atlasu Heintzego i okazuje się, że to cudo to gąsiennica zmierzchnika pazika, ładnej kolorowej ćmy.

W lesie Brwilno rośnie poczwórny dąb. Ma około 4 metrów w obwodzie i około 20 wysokości.

Piękne, mnie się wydaje, że to 4 drzewa rosnące obok siebie.

Być może są to cztery drzewa. Dziś zrosły się w jednolity pień i wygląda jakby od zawsze był całością.

I jeszcze jedna ciekawostka przyrodniczo-....
Będąc ze Sławko w lesie, dostrzegliśmy, dosłownie nad koronami brwileńskich drzew, takie oto ptica

Trzeba było do tej pticy krzyknąć - panie pilocie dziura w samolocie
Ja natomiast wyprawiłem się na nadbrzeźnickie bezdroża i znalazłem świadka działalności bobra.

W załączeniu kilka fotek- 300 letni dąb Jan (Lucień), blisko 200 letnia lipa (Białe) oraz widok na jezioro Białe.

Przed pół wiekiem, na wakacyjnym szlaku po Tatrach, w Dolinie Kościeliskiej miałem bliskie spotkanie z dwoma niedźwiadkami, jeśli dobrze pamiętam imiona, Magdą i Bartkiem, były one sprezentowane TNP przez park narodowy, (znów ta pamięć) bułgarski albo rumuński. Niedźwiadki miały w Tatrach zdziczeć ale Bartek zginął, pod samochodem po słowackiej stronie a Magda trafiła do któregoś zoo.
Już mi brakuje zdjęć aktualnych więc sięgam do staroci i nucę sobie "Dawnych wspomnień czar"

To nie wilczysko ale sympatyczne psisko, spotkane na szlaku nad Brzeźnicą na Trzepowie.