Na rzece Bystrej i jej dopływach były kiedyś 23 urządzenia piętrzące. Dziś pozostało jedno. Nie pracują też młyny które z urządzeń tych korzystały. Największym zakładem korzystającym z wody Bystrej była uruchomiona pod koniec 1826 roku papiernia. Powstała z inicjatywy Czartoryskich, którzy dobra celejowskie nabyli w 1823 roku. Z produkcją 3000 ryz papieru rocznie papiernia w Celejowie była największą w Królestwie Polskim. Napędzało ją koło nasiębierne. Na Bystrej woda piętrzona była do wysokości 1,5 m. W młynówce wybudowanej jeszcze przez chłopów pańszczyźnianych na polecenie Czartoryskich spiętrzana była do 2 metrów. Papiernia pracowała do czasu konfiskaty dóbr przez rząd carski. Po konfiskacie papiernia została unieruchomiona (1835 r.).
W 1847 roku majątek celejowski nabył Marcin Klemensowski. Budynek papierni przystosowano do mielenia zboża i wydzierżawiono. Część parterowa budynku stała się teraz częścią mieszkalną. W 1927 roku dzierżawca młyna Antoni Kochanowski zastąpił koło nasiębierne turbiną Francisa. W okresie okupacji niemieckiej młyn był parokrotnie zamykany za nielegalny przemiał. Po wojnie upaństwowiony młyn stał bezczynnie. W 1953 roku zdemontowano maszyny. W 1965 roku zawalił się częściowo dach kryty dachówką i gontem (jeszcze w latach 70-tych częściowo dach istniał). Dawna młynówka została zlikwidowana. W chwili obecnej staw przy dawnej papierni jak i ruiny budynku są własnością prywatną.
