Twórcą pałacu był Józef Kajetan Ossoliński. Pobudował go z myślą o swojej córce - Konstancji. Pierwotnie budowla była dwukondygnacyjnym pałacem na rzucie kwadratu. Prawdopodobnie wzniesiony na fundamentach dużo wcześniejszej budowli. Pod koniec XIX w. dobudowano do niego skrzydła boczne. Całość otoczona była parkiem angielskim, a od miasta dodatkowo oddzielona podmokłymi łąkami. Zmieniając właścicieli pałac w dobrym stanie dotrwał do czasów PRL. Zniszczenia z tym związane na szczęście objęły jedynie park, którego obecnie podziwiać można tylko resztki. Sam budynek w chwili obecnej jest siedzibą Ośrodka Doradztwa Rolniczego.
Istnieje też inna wersja dziejów pałacu. Miał on powstać z inicjatywy księcia Adama Woronieckiego na resztkach wcześniej tu stojącego pałacu Zaleskich. Jednak w 1781 roku miasto jak i pałac należały do Marianny Barbary Zaleskiej. W tym też roku wyszła ona za mąż za Józefa Kajetana Ossolińskiego. Nowy pałac miał być siedzibą Konstancji Ossolińskiej pochodzącej z tego związku. Po Ossolińskich Rejowiec przeszedł w ręce Łubieńskich, następnie księcia Adama Woronieckiego i ponownie w ręce Łubieńskich. Wygląd obecny pałacu ma być wynikiem działań Józefa Budnego, który wszedł w posiadanie Rejowca w 1894 roku. Pozostawał on własnością Budnych do 1944 roku. Wystrój zewnętrzny pałacu jak i dobudowanie skrzydeł to właśnie dzieło Józefa Budnego.
Reszta zdjęć widoczna po kliknięciu.
Zdjęcia:
