Dwór - Zaborów Nowy (pow. gostyniński)

[zbyszekg9]

Dwór został wybudowany w 2. poł. XVIII w., dla rodziny Zaborowskich. Jedni z następnych właścicieli dworu - Budni, dokonali w XIX w. rozbudowy dworu w kierunku północnym. Drewniane ściany omurowano, a także dobudowano ganek. Wzniesiono też nowe zabudowania: parterowy murowany spichlerz w stylu klasycystycznym, stodołę przejazdową, później stelmacharnię z wozownią oraz większość już nieistniejących murowanych budynków gospodarczych. Dwór otaczał park kraj obrazowy, którego przedłużeniem w kierunku południowym był wybieg dla koni obsadzony z trzech stron podwójnymi szpalerami grabowymi, pochodzącymi prawdopodobnie z 1. poł. XIX w. W parku rosły drzewa, z których najstarsze mają dziś ok. 150 lat - robinie akacjowe o obwodach 300 cm i 315 cm, klony pospolite o obwodach 310 cm i 245 cm, jesion o obwodzie 264 cm. W środku parku rosły kasztanowce, modrzewie, klony świerki, a także pojedyncze sztuki klonu srebrzystego oraz miłorzębu japońskiego. Cały obszar założenia dworsko-parkowego miał 20 ha powierzchni.
W 1. poł. XX w. właścicielami majątku byli Elżbieta i Bolesław Domaszewscy oraz Stefan Plewiński. Po wojnie obiekt w całości przeszedł na własność Skarbu Państwa w ramach kolektywizacji wsi i do końca lat 90. XX w. był użytkowany przez Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną w Belnie. Dwór zaadaptowano na mieszkania dla pracowników. Od lutego 2001 r. założenie dworsko-parkowe wraz z folwarkiem gruntami rolnymi stanowi własność prywatną. Obecnie jest to dom mieszkalny. Obiekt jest w nie najgorszym stanie. Wokół rozciąga się nieco zdziczały park z XIX w., ale z widocznymi śladami dawnych alei. Zachowała się też część dawnego drzewostanu. Na dawnym terenie dworskim stoi jeszcze spichlerz.
Źródło: Barbara Konarska-Pabiniak, „Tradycja Mazowsza, powiat gostyniński. Przewodnik subiektywny”, Warszawa 2013

[ekologEKO]

Wczoraj miałem okazję oglądać dwór w Zaborowie i zabudowania gospodarcze położone za dworskim stawem. Są to trzy zachowane budynki( wszystkie w stanie ruiny) i pozostałości mniejszych znajdujących się między nimi.