Tradytor | forum

Stanisławice to stara wieś należąca pierwotnie do jednej z kozienickich parafii. Dawniej w tym miejscu rosła wiekowa sosna na której była kapliczka, gdzie zgodnie z tradycją odmawiano modły za spokój duszy zmarłego, odprowadzanego w zatrzymanym orszaku pogrzebowym, w jego ostatniej drodze na cmentarz parafialny. Uważano również, iż duch zmarłego tu żegnał swoją wioskę, bliskich i mieszkańców. Sosnę z kapliczką nazwano sosną pożegnań lub po prostu "Choicą". Czas zrobił swoje - sosna nie wytrzymała ciężaru lat i próśb wotywnych pożegnań. Wioska stała się samodzielną parafią erygowaną w 1989r. Wybudowany kościół pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa Męczennika, konsekrowano w 1991r. i tu obecnie parafianie żegnają swych zmarłych. 31 sierpnia 1997r w 225 rocznicę osiedlenia i założenia wsi, na miejscu wiekowej zniszczonej sosny, postawiono jedyny w swoim rodzaju pomnik "Choicy - kapliczki pożegnań". Wybrano świetnie ukształtowany pień drzewa o poskręcanej żylastej fakturze, z naturalną blizną odciętego konaru - obecnie dziupli, gdzie umieszczono figurę Ukrzyżowanego Jezusa. Czas pokrył pień licznymi bliznami, śladami pracujących i walczących z korozją biologiczną - dzięciołów. Widać też wysiłek kowala ortopedy, który wyposażył pień - kolumnę w dwie stalowe "kule", pozwalające utrzymać jej pozycję pionową. Niesamowite wrażenie wywołuje przejmujący odgłos, rezonującego wnętrza kolumny, stoczonego przez korniki, pod wpływem serii uderzeń ostrego dzioba dzięcioła. Oczywiście w zależności od nastroju chwili, można odczytać ten dźwięk jako pożegnalne pukanie kostura, utrudzonego życiem wędrowca, ale też jako stukanie do niebiańskiej furty - portu zbawienia. Zapobiegliwe i przewidujące ręce kontynuując jakże piękną tradycję ludową, przygotowały na sąsiedniej sośnie nową edycję pożegnalnej kapliczki. Wymowne i wzruszające jest to miejsce, warte chwili zadumy nad sensem płynącego stąd przekazu.
Nieostatni

Piękny, niespotykany, "barokowy" pień.

Wspomniana nowa "edycja" kapliczki.
Nieostatni