Epitafium i pomnik arcybiskupa Nowowiejskiego - Płock

[bobola]

"Antoni Julian Nowowiejski herbu Jastrzębiec, jako szesnastolatek podjął naukę w płockim seminarium, na studia udał się do Akademii Duchownej w Petersburgu, od 1881 r. wykładał w płockim Seminarium Duchownym a w latach 1901 - 1908 był jego rektorem. Przez 33 lata piastował biskupstwo płockie, przeprowadził dwa synody diecezjalne, otworzył Niższe Seminarium Duchowne i Płocką Szkołę Organistowską. Jako miłośnik Płocka napisał pomnikowe dzieło Płock "Monografia Historyczna" był także autorem innych prac z dziedziny historii, liturgii oraz kościelnych badań porównawczych. W latach 1918-19 był pierwszym w historii sekretarzem generalnym Episkopatu Polski. W roku 1931 na 50-lecie kapłaństwa, papież Pius XI mianował go arcybiskupem tytularnym sileńskim. Był uhonorowany tutułem doctora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1941 r. aresztowany, wywieziony do obozu w Działdowie i zamęczony przez hitlerowców, miejsce jego pochówku pozostaje nieznane, tablica symbolicznego miejsca spoczynku została umieszczona na rodzinnym nagrobku, na cmentarzu katolickim w Płocku. W katedralnej kaplicy św. Zygmunta umieszczono jego okazałe epitafium z brązu.
Jako męczennik, beatyfikowany przez Jana Pawła II w 1999 roku."
[Andrzej Muszalski Sergiusz Muszalski "Herbarz biskupów płockich"]