Tradytor | forum

Zaskakujące jakie możliwości sięgania wstecz daje zabawa z nakładaniem starych map na nowe zdjęcia lotnicze. Ale nie mam tu na myśli takiego rozciągania pi razy oko, tylko możliwie ścisłe dopasowanie uwzględniające nie tylko zmianę skal ale także odwzorowania...

Do rzeczy: Na carskiej dwuwiorstówce dopatrzyłem się cmentarza nad krawędzią doliny opadającej z cholerki ku Wiśle. Po nałożeniu nowej mapy okazało się, że mieszkańcy ulicy Wiślanej i Dolnej pobudowali swoje piękne domki na cmentarzu. Więc jeśli przypadkiem czytacie to forum, a coś wam nie daje w nocy spać to już wiecie dla czego Ciekawsze dla mnie pozostaje do ustalenia co to był za cmentarz. Jako dzieciak przyprowadzany od czasu do czasu na spacer w tę dzielnicę zainteresowany byłem dziwną zwyczajową nazwą która tu funkcjonowała. "Cholerka" - tak nazwano tereny które ponoć najbardziej ucierpiały podczas epidemii. O tym, że należy tu szukać cmentarza epidemicznego nie trzeba więcej pisać. Czy to właściwy trop? Okaże się. Cmentarz był sporych rozmiarów co można wnioskować po jego zasięgu udokumentowanym na planie Płocka z 1917r, do którego skanu niestety nie mam dostępu, ale odsyłam na zaprzyjaźnioną stronę: Stare Plany Miast, gdzie na właściwym miejscu jest ów cmentarz. Niestety, ta georeferencja jest raczej słaba, nie wnosi nic o szczegółach lokalizacji.

Nie kojarzę żeby się na forum wcześniej pojawił wątek tego cmentarza, a więc i pomnika na pamiątkę cmentarza cholerycznego, który stoi przy ulicy Słonecznej w pobliżu Wiślanej. Uzupełniam o zdjęcia tego obelisku.

Ciekawy artykuł na temat tego choleryka ukazał się na łamach Notatek Płockich w 2013 roku (http://mazowsze.hist.pl/40/Notatki_Ploc ... 237/36418/).

Faktycznie jest tam wiele ciekawych informacji, np ta dotycząca epidemii cholery z lat 30 XIX w.:

Obawiając się dalszego rozprzestrzeniania zarazy, na początku zmarłych chowano na kę­pie położonej na środku Wisły, później na gruntach Grabówki (obecnie dzielnica Płocka), a w końcu także na zwykłych cmentarzach, tylko głę­biej niż zwykle. Jednak z powodu dużej śmiertelności trzeba było wyznaczyć na pochówki epidemiczne miejsce od miasta odleglejsze

Ostatecznie miejsce do grzebania ofiar tej epidemii wybrano za rogatką warszawską i oficjalnie dokonano jego otwarcia w roku 1848. Cmentarz, potocznie zwany cholerycznym, znajdował się w odległości około kilometra od ówczesnych granic miasta, na zachodniej stronie wąwozu, zwanym parową.
Było to również miejsce pochówków osób wykluczonych spod prawa: [...] Wcześniej, do roku ok. 1830 odbywały się tutaj egzekucje, o czym świadczyły cztery szubienice, na których tracono skazańców