Pozycja Olsztynecka
Pozycja Olsztynecka
Ogólnie mówiąc - przedpola i okolice Olsztynka były dość silnie umacniane przez Niemców zarówno przed rokiem 1939 jak i w 1944, gdy sowiecki walec przetaczał się ze wschodu. Została tu masa umocnień (typowych lub mniej typowych) oraz trochę interesujących "innych" pozostałości. Oczywiście linia umocnień nie ograniczała się do pasa przy Olsztynku, ale ponieważ tak się składa, że w tych okolicach bywam z premedytacją co rok od lat 10-ciu, pozwolę sobie na skupienie się chwilowo na tym terenie. Więcej nawet - w tym temacie chciałbym przyczepić się do tego, co miało za zadanie utrudniać życie pojazdom pancernym.
Re: Pozycja Olsztynecka - przeszkody przeciwczołgowe.
pospolite zapory ppanc w postaci ok. 30cm pni drewnianych wbitych w ziemię tzw" zęby hipopotama" zamontowano w czasie mobilizacyjnym a więc latem 1939, na drogach stosowano grube na 80cm płyty żelbetowe z gniazdami na szyny, takie jak wtórnie wkopane przedstawiłeś na jednej z fotek (zamontowano je po zmianie koncepcji obrony ppanc wynikłej na wskutek doświadczeń walk na Łuku Kurskim). Podobnie w 1939 roku zamontowano zdwojoną zaporę ppanc na obecnej drodze E7 na południe od Witramowa. Rowy ppanc o głębokości do 3,5m to już rozbudowa polowa w 1944r. Pierwotny zarys fortyfikacji doskonale widoczny jest na mapach Hochensteinstellung znajdujących się obecnie w zasobach Bundes Archiw Freiburg (sygn BA MA RH 11 III.252). Dysponujemy niestety jedynie skanami tych map, udostępnionymi przez Martina Burena z Diseldorfu.
Ponizej fragment okolic Mielna
Ponizej fragment okolic Mielna
- Załączniki
-
- 06 Mielno.jpg (181.28 KiB) Przejrzano 8707 razy
Ilość betonowych schronów stale wzrasta,
stają się większe i grubsze, znak zaostrzającego się klimatu.
Ostatecznie przejma one rolę przypisaną prestiżowym budowlom.
Przy czym swiadczą one nie tyle o potędze III Rzeszy,
ile o strachu przed zagładą.
stają się większe i grubsze, znak zaostrzającego się klimatu.
Ostatecznie przejma one rolę przypisaną prestiżowym budowlom.
Przy czym swiadczą one nie tyle o potędze III Rzeszy,
ile o strachu przed zagładą.
Re: Pozycja Olsztynecka - przeszkody przeciwczołgowe.
jako kolejne uzupełnienie tematu zamieszczam fotkę betonowej płyty z gniazdami na szyny- typowy element drogowej zapory ppanc z lat 1934- 42.
Fotka została zrobiona na "berlince", w trakcie modernizacji drogi krajowej E7. Pomimo moich usilnych prób, nie udało jej się uratować jako relikt przeszlości i została rozpruta mlotami pneumatycznymi.
Koledzy drogowcy którym przypadła ta niewdzięczna "fucha" przeklinali "ten cholerny niemiecki beton". Walczyli z nim dość długo.
Fotka została zrobiona na "berlince", w trakcie modernizacji drogi krajowej E7. Pomimo moich usilnych prób, nie udało jej się uratować jako relikt przeszlości i została rozpruta mlotami pneumatycznymi.
Koledzy drogowcy którym przypadła ta niewdzięczna "fucha" przeklinali "ten cholerny niemiecki beton". Walczyli z nim dość długo.
- Załączniki
-
- koniec zapory_4.jpg (37.99 KiB) Przejrzano 8701 razy
Ilość betonowych schronów stale wzrasta,
stają się większe i grubsze, znak zaostrzającego się klimatu.
Ostatecznie przejma one rolę przypisaną prestiżowym budowlom.
Przy czym swiadczą one nie tyle o potędze III Rzeszy,
ile o strachu przed zagładą.
stają się większe i grubsze, znak zaostrzającego się klimatu.
Ostatecznie przejma one rolę przypisaną prestiżowym budowlom.
Przy czym swiadczą one nie tyle o potędze III Rzeszy,
ile o strachu przed zagładą.
Re: Pozycja Olsztynecka - przeszkody przeciwczołgowe.
Witam. Mam pytanko, czy dysponujesz może skanem tej mapy o większym zasięgu? Znam dość dobrze te obiekty ( a przynajmniej część). Chętnie zobaczyłbym czy czegoś w terenie nie przeoczyłem. Bardzo trudno jest odnaleźć szczególnie schrony bierne. Postaram się zamieścić w najbliższym czasie zdjęcia z niektórych wraz z opisami. W większości tych obiektów świetnie zachowały się napisy na ścianach i fragmenty maskowania.
- gruzin85
- Moderator lokalny
- Posty: 276
- Rejestracja: pt lis 06, 2009 8:57 pm
- Lokalizacja: Łódź
- Kontakt:
Re: Pozycja Olsztynecka - przeszkody przeciwczołgowe.
Dwa lata temu jak jechałem na obchody 600-lecia Bitwy pod Grunwaldem, to też po drodze z Olsztynka na Grunwald zobaczyłem chyba bunkier. Możecie coś podpowiedzieć co to za obiekt widziałem?
Kompanja Brus >>> Kocham Polskę! Kochaj ją i Ty!
Re: Pozycja Olsztynecka - przeszkody przeciwczołgowe.
Odświeżę nieco temat. Ostatnio miałem okazję zapoznać się terenem Puszczy Napiwodzkiej wraz z przynależnymi jej jeziorami i miejscowościami. Umocnień jet tu dość dużo, że można poświęcić cały spacerowy dzień na przejście od jednego do drugiego i zgrubne zapoznanie się z tematem pozycji olsztyneckiej.
Na początek zapora przeciwczołgowa między jeziorem Bolejny a jez. Wóleckim. Jest to palisada ze stalowych belek o przekroju kwadratu o boku 20cm, wystająca z ziemi na około 1m. Przekrój każdej z belek zalany jest betonem. Palisada stanowi dopełnienie naturalnej przeszkody terenowej jest wymieniony ciąg jezior. Łączy je w najmniej odległych miejscach. Kolejny ciekawy obiekt położony niedaleko drogi relacji Wólka Orłowska - Bolejny to ciężki bunkier obronny B1-19 z 1939 z kazamatą na armatę przeciwpancerną i ciężki karabin maszynowy. Bunkier posiada 5 pomieszczeń, ma potężne ściany i strop grubości 1m, użebrowany stalowymi podciągami. Przednia płyta służąca jako wrota wykonana była ze stali (grubość 6cm, dziś pocięta palnikami). Ściany betonowego bunkra obłożone były również blachami z których zachowała się chyba tylko jedna. Schron dysponował piecem żelaznym, 5 pryczami oraz wentylacją. Jest w nim tyle miejsca, że można by się umeblować i mieszkać, na wojnę schronienie jak znalazł. Następne w kolejności są dwukomorowe bunkry bierne z 1938, budowane z przeznaczeniem na magazyny i schrony żołnierzy. Jest ich sporo, np w okolicy miejscowości Wikno oraz Jabłonka, przy drodze prowadzącej stąd do Napiwody i Nidzicy. Są to bunkry dwukomorowe o grubych, żelbetowych ścianach i stropie, grubych na ponad metr. Poza wymienionymi wyżej, występującymi przeważnie w znacznym oddaleniu od siebie, teren usiany jest tu dosłownie małymi, jednoosobowymi schronami bojowymi. Tzw. kochbunkry składały się z walcowatej studzienki połączonej z przyległym schronem. Nie imponują rozmiarami i grubością ścian, za to ich ilość w tutejszych lasach budzi zakłopotanie - kiedy oni tego tyle nastawiali. Odpowiedź okazuje się być prosta. Budowali je sposobem gospodarczym mieszkańcy pobliskich miejscowości do samego 1944r .
Na początek zapora przeciwczołgowa między jeziorem Bolejny a jez. Wóleckim. Jest to palisada ze stalowych belek o przekroju kwadratu o boku 20cm, wystająca z ziemi na około 1m. Przekrój każdej z belek zalany jest betonem. Palisada stanowi dopełnienie naturalnej przeszkody terenowej jest wymieniony ciąg jezior. Łączy je w najmniej odległych miejscach. Kolejny ciekawy obiekt położony niedaleko drogi relacji Wólka Orłowska - Bolejny to ciężki bunkier obronny B1-19 z 1939 z kazamatą na armatę przeciwpancerną i ciężki karabin maszynowy. Bunkier posiada 5 pomieszczeń, ma potężne ściany i strop grubości 1m, użebrowany stalowymi podciągami. Przednia płyta służąca jako wrota wykonana była ze stali (grubość 6cm, dziś pocięta palnikami). Ściany betonowego bunkra obłożone były również blachami z których zachowała się chyba tylko jedna. Schron dysponował piecem żelaznym, 5 pryczami oraz wentylacją. Jest w nim tyle miejsca, że można by się umeblować i mieszkać, na wojnę schronienie jak znalazł. Następne w kolejności są dwukomorowe bunkry bierne z 1938, budowane z przeznaczeniem na magazyny i schrony żołnierzy. Jest ich sporo, np w okolicy miejscowości Wikno oraz Jabłonka, przy drodze prowadzącej stąd do Napiwody i Nidzicy. Są to bunkry dwukomorowe o grubych, żelbetowych ścianach i stropie, grubych na ponad metr. Poza wymienionymi wyżej, występującymi przeważnie w znacznym oddaleniu od siebie, teren usiany jest tu dosłownie małymi, jednoosobowymi schronami bojowymi. Tzw. kochbunkry składały się z walcowatej studzienki połączonej z przyległym schronem. Nie imponują rozmiarami i grubością ścian, za to ich ilość w tutejszych lasach budzi zakłopotanie - kiedy oni tego tyle nastawiali. Odpowiedź okazuje się być prosta. Budowali je sposobem gospodarczym mieszkańcy pobliskich miejscowości do samego 1944r .
Re: Pozycja Olsztynecka
Wg. mojego doświadczenia to mamy do czynienia z dwoma liniami obronnymi.
Jedna, starsza, ciągnąca się od okolic Lidzbarka Welskiego do okolic Szczytna, z wykonanym rowem przeciwczołgowym, bunkrami typu garnkowego oraz bunkrami pasywnymi. Rowy przeciwczołgowe kończą(zaczynają) się kilkadziesiąt metrów od linii brzegowej jezior. Odnoszę wrażenie, że po ich połączeniu z jeziorami mogły być częściowo zalewane. Te umocnienia chronią żołnierza przed pociskami broni strzeleckiej. Przebieg umocnień jest zaznaczony na mapach w skali1:100 000. Wg. mnie powstała ona w pierwszych latach po IWŚ.
Druga linia obrony, mająca charakter punktowy to bunkry w dolinie Drwęcy przy drodze z Pawłowa do Mielna, przy E7, w Witramowie, na 58 w okolicy Czarnego Pieca, Pasymiu, drodze Pasym -Grzegrzółki,między Dźwierzutami a Targowem. To są bunkry z okresu II WŚ, o konstrukcji żelbetonowej, mogące wytrzymać ostrzał artyleryjski.
Przebieg obu linii jest podobny. Z tego co wiem żadne z nich nie przydały się do obrony.
Czy podzielacie moje zdanie, może ktoś zna sprawę dokładniej.
Pozdrawiam
Jacek
Jedna, starsza, ciągnąca się od okolic Lidzbarka Welskiego do okolic Szczytna, z wykonanym rowem przeciwczołgowym, bunkrami typu garnkowego oraz bunkrami pasywnymi. Rowy przeciwczołgowe kończą(zaczynają) się kilkadziesiąt metrów od linii brzegowej jezior. Odnoszę wrażenie, że po ich połączeniu z jeziorami mogły być częściowo zalewane. Te umocnienia chronią żołnierza przed pociskami broni strzeleckiej. Przebieg umocnień jest zaznaczony na mapach w skali1:100 000. Wg. mnie powstała ona w pierwszych latach po IWŚ.
Druga linia obrony, mająca charakter punktowy to bunkry w dolinie Drwęcy przy drodze z Pawłowa do Mielna, przy E7, w Witramowie, na 58 w okolicy Czarnego Pieca, Pasymiu, drodze Pasym -Grzegrzółki,między Dźwierzutami a Targowem. To są bunkry z okresu II WŚ, o konstrukcji żelbetonowej, mogące wytrzymać ostrzał artyleryjski.
Przebieg obu linii jest podobny. Z tego co wiem żadne z nich nie przydały się do obrony.
Czy podzielacie moje zdanie, może ktoś zna sprawę dokładniej.
Pozdrawiam
Jacek
Re: Pozycja Olsztynecka
Tym razem ciężki bunkier obronny zlokalizowany w miejscowości Czarny Piec, w zacisznym kącie puszczy napiwodzkiej. Obiekt posiada znamiona ostrzału bądź wysadzenia - tym bardziej łatwo można zapoznać się z jego konstrukcją. Nieopodal bunkra rów przeciwpancerny, a w okolicy kolejne schrony.
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 2 gości