Tradytor | forum

Działko przeciwpancerne Bofors kal. 37 było używane w okresie przed IIWŚ, jak i w trakcie niej przez wiele państw(m.in. Szwecja, Dania, Finlandia, Jugosławia, Rumunia, Turcja, Hiszpania, Wielka Brytania) z których kilka zakupiło licencję i rozpoczęło produkcję. (wśród nich Polska) Armata weszła do uzbrojenia wojsk pod koniec 1935 r. Wytwarzana w Polsce od 1937 r. w dwóch fabrykach. Łącznie z 300 działami zakupionymi w Szwecji, Wojsko Polskie posiadało ok 1250 armat holowanych wz.36, ok 15 armat w wersji fortecznej (wz. 37) i ok 150 w wersji czołgowej (wz. 37). Pewną ilość armat wz. 36 wyprodukowanych w Polsce wyeksportowano do Rumunii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii.
We wrześniu 1939r armaty ppanc Bofors zadały znaczne straty niemieckim i sowieckim czołgom oraz samochodom pancernym. "Boforsy" mogły skutecznie zwalczać każdy z pojazdów pancernych używanych w 1929 r. na odległościach do 1 km
Do armat tych stosowano pociski ppanc, ze smugaczem i odłamkowo-burzące. Działka wz. 36 były bardzo skuteczne. Z odległości 100 m potrafiły przebić pancerz 40 mm przy uderzeniu pod kątem 30 stopni. Zapewniało to skuteczne działanie przeciwko wszystkim typom pojazdów pancernych użytych przez Wehrmacht i Armię Czerwoną w 1939 r.

Dane techniczne
Typ: armata przeciwpancerna
kaliber: 37 mm
Szybkostrzelność praktyczna: 10 strz./min
Długość lufy: 45 kalibrów (1665 mm)
Wysokość linii ognia: 0,62 m
Długość armaty: 3,05 m
Masa pocisku ppanc: 0,7 kg
Masa naboju całkowita: 1,45 kg
Donośność maks: 7,1 km
Prędkość początkowa pocisku: 800 m/s
Obsługa: 5-7 żołnierzy

Zródło: tablica informacyjna / http://www.muzeum-westerplatte.pl