Kościół św. Jana Chrzciciela -Stare Radzikowo (pow. płoński)

[zbyszekg9]

Prawdopodobnie już w XII w. istniała tu parafia pw. św. Jana Chrzciciela. która powstała z fundacji książąt mazowieckich. Wówczas zbudowano drewniany kościół. Jedna z kolejnych świątyń, zapewne druga lub trzecia, została spalona przez Szwedów na początku XVIII w.
Obecny kościół wystawiony z fundacji Ludwika Lasockiego – starosty zakroczymskiego i Tomasza Rumockiego (Romockiego?), stolnika płockiego z Nieborzyna – jest najcenniejszym zabytkiem Radzikowa. Drewniany kościółek pw. św. Jana Chrzciciela zbudowano go w latach 1712-1739 na malowniczym wzgórzu górującym nad wioską. Konsekracji świątyni dokonał 19 maja 1739 r. biskup sufragan płocki Marcin Załuski. Już w 35 lat po konsekracji świątyni w dokumentach wizytacyjnych pisano o jej fatalnym stanie, winiąc za to fakt, że „(...) wszystkie burze i fale o ten się kościół na górze stojący odbijają”.
Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany. Do nawy, zbudowanej na planie prostokąta. przylega od wschodu prezbiterium. zamknięte trójbocznie. Przy nim od północy dostawiona jest zakrystia, przy nawie dwie kruchty: główna od zachodu i boczna od południa. Nad nawą i prezbiterium znajdują się oddzielne dachy dwuspadowe, niższy dach nad prezbiterium przy jego końcu przechodzi w wielopołaciowy. Dwuspadowe daszki osłaniają kruchtę główną i kruchtę boczną, zakrystię osłania daszek pulpitowy. Wszystkie dachy są pokryte blachą. Nad końcową częścią nawy góruje czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę. Jednonawowe wnętrze przykryte jest nowszym stropem płaskim.
Zabytki we wnętrzu:
belka tęczowa (z napisem fundacyjnym i datą 1712), na której umieszczony jest krucyfiks, pochodzący z okresu budowy kościoła;
ołtarz główny i dwa ołtarze boczne, barokowe, pochodzące z okresu budowy istniejącego do dziś kościoła; w polu środkowym ołtarza głównego umieszczony jest obraz „Matka Boża z Dzieciątkiem" (1. ćw. XVIII w.); w polu głównym prawego ołtarza bocznego znajduje się obraz „Ukrzyżowanie” (1. ćw. XVIII w.);
barokowe wyposażenie pochodzące także z okresu budowy obecnego kościoła (z 1. ćw. XVIII w.) tj.: ambona, umieszczona przy północnej ścianie prezbiterium oraz chrzcielnica;
chór muzyczny, wsparty na czterech slupach, z organami wykonanymi w 1901 r. przez warszawską firmę „Bracia Szymańscy” i balustradą tralkową.
Niestety nie byłem w stanie zweryfikować tych informacji - zastałem zamknięty kościół.
Obok kościoła stoi arkadowa dzwonnica murowana.

(w oparciu o tablicę informacyjną: Skarbiec mazowiecki – szlaki turystyczne obiektów sakralnych w Warszawie i na Mazowszu).