Kock ale miałem też nadzieję na odwiedzenie Lubartowa. Nic z tego nie wyszło w wyniku poślizgów w czasie. Wyprawę rozpocząłem od poszukiwania miejsca stracenia Żydów końskowolskich przez Niemców. Informacje, które posiadałem wskazywały na "las na wzgórzu nad Końskowolą". Rzecz jasna liczyłem na odnalezienie jakiegoś symbolu przypominającego o tym zdarzeniu. Na jednym zboczu znajdują się dwa małe zagajniki i je wziąłem na celownik. W pierwszym, niżej położonym znajdują się resztki cmentarza ewangelickiego. I nic nadto.
p1000477.jpg (251.6 KiB) Przejrzano 1671 razy
p1000479.jpg (257.94 KiB) Przejrzano 1671 razy
W drugim też nie odnalazłem żadnych śladów. Albo szukałem w złych miejscach albo do tej pory nie upamiętniono tej zbrodni. Dalsza trasa to mój ulubiony kawałek lasu, który w pierwszej relacji zaprezentowałem pokryty śniegiem. Teraz było całkiem fajnie.
p1000481.jpg (219.75 KiB) Przejrzano 1671 razy
Dalej tradycyjnie już Michów.
p1000483.jpg (222.06 KiB) Przejrzano 1671 razy
Przed kościołem stoi figura kojarząca mi się zawsze z indiańskim totemem.
p1000482.jpg (175.07 KiB) Przejrzano 1671 razy
I równie tradycyjnie Jeziorzany. Tu zatrzymałem się trochę dłużej. Po pierwsze zalało łąki. Korzystając z tego, że część wyłożonej betonowymi płytami drogi na łąki była odkryta wjechałem kilkaset metrów w zalewiska. Co prawda zamoczyłem przy tym trochę buty ale jechać się dało, a dno było dobrze widoczne - nie to co w Wiśle. Po drugie przyleciały (może przelotnie) gęsi. Po trzecie chciałem złapać ulicę która by udowodniła, że rzeczywiści tu wszystkie domy stoją gankami do drogi.
Zalane łąki w Jeziorzanach.
p1000489.jpg (151.38 KiB) Przejrzano 1671 razy
Przedszkole na rynku w Jeziorzanach.
p1000496.jpg (181.15 KiB) Przejrzano 1671 razy
Droga do kościoła w Jeziorzanach.
p1000497.jpg (183.17 KiB) Przejrzano 1671 razy
Kościół w Jeziorzanach.
p1000498.jpg (158.56 KiB) Przejrzano 1671 razy
Droga z Michowa do Przytoczna (w Jeziorzanach rzecz jasna).
p1000499.jpg (148.39 KiB) Przejrzano 1671 razy
Ze smutkiem stwierdzam, że tej niedzieli domy w Jeziorzanach pochowały ganki.
Wtręt przyrodniczy z spoilerze.
Spoiler:
Zjeżdżając z szosy Dęblin - Kock byłem świadkiem nawoływania się gęsi. Od strony Wieprza dochodziły liczne gęgania. Z okolicy zaś pojedyncze i zaraz za nimi pojawiały się gęsi lecące w kierunku rzeki. Nawoływania te słyszałem także przejeżdżając przez Poizdów (czego na mapie nie zaznaczyłem). Między Białobrzegami a Poizdowem zobaczyłem tylko z daleka jak znad rzeki uniosło się ok setki gęsi w kilku dość chaotycznie poskładanych kluczach. Zagęszczenie fantastyczne i mogłem tylko żałować, że tego wszystkiego nie zarejestrowałem inaczej jak własnymi zmysłami. Klucze zaraz się rozsypały, a gęsie w małych grupkach leciały w różnych kierunkach zaraz zresztą kierując się ponownie w stronę Wieprza. Bardzo mi się to podobało i będę musiał przepytać ornitologa z mojej firmy co właściwie widziałem.
Jadąc z Białobrzegów do Kocka przejeżdża się obok grobu Berka Joselewicza. Jego też imię nosi ulica w którą się wjeżdża do Kocka od tej strony.
p1000505.jpg (238.92 KiB) Przejrzano 1671 razy
p1000503.jpg (198.22 KiB) Przejrzano 1671 razy
Kolejny punkt do odwiedzenia w Kocku to pałac. A przed nim armata, o jaka wielka...
p1000508.jpg (210.46 KiB) Przejrzano 1671 razy
p1000509.jpg (177.84 KiB) Przejrzano 1671 razy
Armata ma związek z faktem oficjalnego oddania się do niewoli w tym właśnie miejscu gen. Kleeberga w 1939 roku. Wtedy to w pałacu stacjonowali niemieccy żołnierze. Obecnie jest tu Ośrodek Pomocy Społecznej. Do samego pałacu powrócę jeszcze i z rowerem i z tematem w dziale o pałacach.
Niedaleko pałacu znajduje się rynek przy którym króluje kościół. Nie on mnie jednak interesował najbardziej. Szukałem domu kockiego cadyka Mendela Morgensterna. Do tej pory jest to miejsce tłumnie odwiedzane przez chasydów. W zasadzie w swoich wypadach do Kocka ograniczają się do tego jednego miejsca. Postać ta odcisnęła swoje piętno na całej okolicy. Spokrewniony z Morgensternem rabin Naj w Puławach (okres międzywojenny) popierał grupę chasydów kockich stojącą w opozycji do chasydów lubelskich. Grupy te były tak głęboko ze sobą skłócone, że nawet nie chodziły w Puławach do jednej synagogi (mieliśmy w mieście dwie).
p1000518.jpg (176.83 KiB) Przejrzano 1671 razy
Najważniejsze daty z historii Kocka w spoilerze. Tekst skopiowany ze strony Serwisu Internetowego Miasta Kock. Czyli dowód mego lenistwa.
Spoiler:
około 5000 p. n. e.
Według najnowszych badań archeologicznych z okresu schyłkowego mezolitu pochodzą ślady osadnicze z Kolonii Kock. Mezolit - środkowa epoka kamienia, charakteryzująca się wykorzystaniem przez człowieka zasobów środowiska naturalnego, w ramach gospodarki przyswajającej (myślistwo, łowiectwo, zbieractwo, rybołówstwo).
około 1600-l000p.n.e.
Siady osadnictwa z tego okresu (epoka brązu) pochodzą z Górki Kockiej i Kocka (2 stanowiska archeologiczne). Osady znajdowały się w Ruskiej Wsi, Kolonii Kock, Woli Skromowskiej. Gospodarka zróżnicowana z przewagą uprawy ziemi lub hodowli, zróżnicowany obrządek pogrzebowy - szkieletowy lub ciałopalny, groby płaskie i kurhanowe. Używano głównie broni i narzędzi krzemiennych. Niektórzy badacze zespół kultur trzciniecko - komarowsko - sośnickich wiążą z Prasłowianami.
I - V wiek n. e.
W Kolonii Kock znajduje się osada. Ludność zajmuje się uprawą ziemi, hodowlą, rybołówstwem, myślistwem. Ciałopalny obrządek pogrzebowy. Dobrze rozwinięta metalurgia brązu. Cechy charakterystyczne dla kultury pomorskiej.
X wiek
Ślad osadniczy w Kocku, Kolonii Białobrzegi i Woli Skromowskiej. W Białobrzegach istniała osada datowana na XI -XII wiek, ślady osadnictwa w tym okresie potwierdzono w następujących miejscowościach: Kock (2 stanowiska), Kolonia Górka, Kolonia Kock (2 stanowiska), Wola Skromowska - odkryto skarb monet (XI - XII wiek) oraz potwierdzono (7 stanowisk archeologicznych z tego okresu).
Kock znajduje się na terytorium powstającego państwa polskiego.
XI wiek
Kock najprawdopodobniej należy do klucza dóbr Sieciecha z centralnym ośrodkiem znajdującym się w Sieciechowie. Możnowladca Sieciech należy w Xl wieku do najbardziej wpływowych ludzi z otoczenia księcia Władysława Hermana. Po wygnaniu Sieciecha dobra jego zostały skonfiskowane i przekazane biskupstwu płockiemu. Na potwierdzenie tej hipotezy przemawia fakt wezwania kościoła w Kocku im. NMP. Wszystkie kościoły fundowane w dobrach sieciechowskich nosiły wezwanie NMP. Przemawiają za tym również najnowsze wyniki badań archeologicznych, które w X i XI wieku potwierdzają istnienie w Kocku i jego najbliższej okolicy śladów osadniczych z tego okresu.
1186-1194
Według profesorów p. Myślińskiego i p. Zakrzewskiego Kock w tym okresie stał się własnością biskupów płockich za sprawą darowizny Kazimierza Sprawiedliwego. Najnowsze wyniki badań archeologicznych wskazują na wcześniejsze osadnictwo Kocka i okolic.
1233
Do istniejącej już kasztelami łukowskiej przyłączony został Kock.
1239
Pojawia się pierwsza wzmianka o kościele w Kocku " -item, in Pogost (sic) circa Lvblyn Kocsko cum ecclesia (...) et taber-na... " Autentyczność tego dokumentu przez większość historyków jest kwestionowana, uważany jest za falsyfikat sporządzony na okoliczność nadania Kocka biskupom płockim. Jest wielce prawdopodobne, że nadanie to miało charakter ustny.
XIII wiek
W pierwszej połowie tego wieku Kock występuje jako centralny ośrodek składający się prawdopodobnie z Kocka i 3 wsi: Górka, Turkawce, Luszawa, dóbr biskupst\va płockiego, obok kościoła mieściła się tu karczma i targ.
1258
W dokumencie Bolesława Wstydliwego istnieje wzmianka, że książę uwolnił dobra kockie należące do biskupshva płockiego spod jurysdykcji Castelani nostri de Lucov. Po otrzymaniu immunitetu nastąpił intensywny rozwój Kocka. Osada ta należała administracyjnie do biskupstwa krakowskiego lecz właścicielem było biskupst\vo płockie.
1346
Parafia Kock płaci świętopietrze w wysokości 5 groszy. Na tej podstawie wnioskujemy, iż szacunkowa liczba parafian wynosiła ok. 500 dusz. Dla porównania Stężyca płaciła świętopietrze w wysokości l grosza, Żelechów 3 grosze, Sieciechów 5,5 grosza.
1417
Król Władysław Jagiełło w Jedlni wystawia w środę popielcową przywilej lokacyjny dla Kocka stwierdzając, że przychylił się do prośby Jakuba biskupa płockiego, aby dziedziczną wieś Kock lokować na prawach miejskich. Przywilej czynił wolnymi wójta i mieszkańców miasta od władzy urzędników królewskich. Miasto otrzymało samorząd sądowy z prawem apelacji do biskupa płockiego i króla. Król ustanowił dwa jarmarki na Boże Ciało i Wniebowzięcie NMP oraz targi tygodniowe w soboty.
1434
Jakub z Korzkwi Syrokomla - biskup płocki wyznaczył granice posiadłości kockich. Dokonał reformy gospodarczej we wszystkich włościach biskupów płockich. Wprowadził sprawny zarząd gospodarczy klucza dóbr w Kocku. Istniał tutaj folwark biskupi, który swą egzystencję opierał na pracy pańszczyźnianej kmieci. Na rzece Czarnej pracował młyn o dwu kołach.
1443
Król Władysław Warneńczyk potwierdza w Budzie przywilej lokacyjny dla Kocka z 1427 r.
1518
Mikołaj Firlej z Dąbrowicy, wojewoda sandomierski, hetman wielki koronny, wykupuje miasto Kock wraz z okolicznymi wsiami.
1528
Powstaje kościół Św. Ducha, prawdopodobnie usytuowany na przedmieściu Kocka "Nova Civitas" (dzisiaj okolice kapliczki na ul. Berka Joselewicza). Przy kościele znajdował się szpital i przytułek dla ubogich.
1546
Wyprodukowano pierwszy papier w kockiej papierni z herbem Lewart. Papiernia produkowała papier do 1655 r. tj. "potopu szwedzkiego", następnie służyła jako młyn. Tak jest obecnie.
ok. 1555
Jan Firlej zamienia kościół w Kocku na zbór kalwiński. Jan Firlej buduje w Kocku okazałą rezydencję.
1595
Powstaje gimnazjum kalwińskie. Funkcjonuje do roku 1648 tj. do najazdu oddziałów Chmielnickiego, które spaliły miasto.
1601-1664
W Kocku odbyło się dziesięć synodów kalwińskich i dwie konwokacje. Jedyną zachowaną budowlą z czasów firlejowskich jest zbór kalwiński (stary budynek probostwa).
1648
Miasto zostało zniszczone przez oddziały kozackie Bohdana Chmielnickiego. Zniszczeniu uległ zamek zbudowany przez Piotra Firleja, zagładzie uległa biblioteka zawierająca bogaty zbiór ksiąg i rękopisów.
1669
Właścicielem Kocka zostaje Jan Wielopolski - podkanclerzy, a następnie kanclerz wielki koronny.
1669
Mieszczanie koccy zbudowali ratusz (drewniany) istniejący do drugiej połowy XVIII wieku. Rozebrany został z rozkazu księżny Anny Jabłonowskiej.
1735
Kock stał się własnością Kazimierza Karola Sapiehy, starosty onikszteńskiego i wołpińskiego.
1750
Miasto i klucz dóbr kockich otrzymała Anna Paulina Sapieha jako posag ślubny.
1757
W Kocku urodził się Ludwik Osiński - poeta, tłumacz, krytyk i teoretyk literatury. Członek tzw. obozu klasyków, wychowanek pijarów. W 1794 roku brał udział w Powstaniu Kościuszkowskim. W okresie 1809-10 wydawał gazetę ,, Pamiętnik Warszawski". Wiatach 1804-14 był sekretarzem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Od roku 1814 do 1830 dyrektor Teatru Na-
rodowego, profesor literatury na Uniwersytecie Warszawskim (zięć Wojciecha Bugusławskiego).
1768
Księżna Anna aktywnie wspiera Konfederację Barską wysyła-
jąc m. in. 60 wyekwipowanych żołnierzy, świadczy pomoc pieniężną zyskuje miano "Madame de Barez". Organizuje zjazdy i zebrania konfederatów w Kocku i Kukizowie.
1780
Cesarz austriacki Józef II przebywał z wizytą w Kocku.
XI 1782
W Kocku przebywał z wizytą następca tronu rosyjskiego Paweł jako hrabia de Nord z małżonką. Wielokrotnie bawili w tym mieście: I.Krasicki ,A. Naruszewicz, H. Kołłątaj, S. Trembecki, Fr. Karpiński.
1789
Anna Jabłonowska wznosi kościół klasycy styczny. Stanowi on
trzon dzisiejszego kościoła. Pierwotny kościół miał dwie dzwonnice i dwa identyczne domy stojące od strony wschodniej i zachodniej kościoła. Proboszczem w Kocku był ks. Jezierski.
1796
Z. Vogel fotografuje pędzlem i ołówkiem miasto Kock. Oryginały obrazów znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie.
1809
Śmierć pułk. Berka Joselewicza w Kocku służącego w Armii Księstwa Warszawskiego, wcześniej walczącego w Powstaniu Kościuszkowskim, Legionach J. H. Dąbrowskiego.
1810
Kock liczy 1382 mieszkańców; dla porównania Łuków - 1297, Siedlce - 2738.
1812
Spłonął kościół św. Ducha z 1528 r.
1816
Kock jest siedzibą sztabu II brygady artylerii pieszej Wojska Polskiego jak również 3 kompanii tej artylerii. W Kocku przebywał Józef Bem (lata 20 XIX stulecia), który został skierowany na tzw. " reformę". W rzeczywistości była to kara za przynależność do Wolnomularstwa Narodowego i Towarzystwa Patriotycznego. Podczas pobytu w Kocku został ranny w pojedynku.
1828 - 41
Proboszczem w Kocku był ks. Wojciech hr. Ossoliński, dr teologii, prof. Uniwersytetu Warszawskiego, pierwszy rektor Akademii Duchownej Warszawskiej.
16-17 VI 1831
Pułk S. Różycki zajmuje Kock. Powstanie Listopadowe spotkało się z patriotycznym poparciem chłopów z okolic Kocka.
1834 - 59
Działa w Kocku znany z mądrości cadyk Mendel Morgenstern.
1862
Dobra kockie przeszły drogą spadku w ręce Edwarda i Emilii Fenschaw spokrewnionych z Aleksandrą d'Austett.
25 XII 1863
W godzinach popołudniowych powstańcy z oddziału gen. "Kruka" stoczyli bitwę na ulicach Kocka. Straty Polaków wynosiły 79 ludzi, wojska rosyjskie straciły ok. 70 zabitych.
1869
Posiadłości kockie kupuje A. Żółtowski pochodzący z Urbanowa woj. poznańskie.
1870
W odwet za czynny udział mieszkańców w Powstaniu Styczniowym Kock traci prawa miejskie. Ukaz carski odbierał też prawa miejskie następującym miastom: Adamów, Łysobyki, Serokomla, Stoczek.
1913
Z inicjatywy Mariana Ottona Górczyńskiego powstaje Towarzystwo Straży Ogniowej.
4 XI 1919
Dekret Naczelnika Państwa o samorządzie miejskim sankcjonuje Kock jako miasto.
16 VIII 1920
Znad rzeki Wieprz rusza ofensywa Wojsk Polskich pod dowództwem J. Pilsudskiego. WP zdobyło pod Kockiem l działo, 14 karabinów maszynowych i ok. 200 jeńców. Wydarzenia te zapoczątkowały zwycięstwo polskie nad bolszewikami w sierpniu 1920 r. Określane mianem "Bitwy Warszawskiej" lub ,, Cudu nad Wisłą ".
1921
Ludność Kocka liczyła 3738 mieszkańców, w tym ponad 50% Żydów.
V 1926
M. O. Górczyński zakłada w Kocku Stowarzyszenie Związku Strzeleckiego w celu przysposobienia wojskowego ludności. Związkowcy mieli do dyspozycji jedyną w Kocku świetlicę, aparat radiowy, bibliotekę.
1927
Powołanie Komitetu Honorowego i Obywatelskiego Budowy Szkoły Zawodowej i Powszechnej im. Pułk Berka Joselewicza. W stanie surowym budowę szkoły ukończono w
1939
Patronat honorowy objął pierwszy Marszałek Polski Józef Pił-sudski.
Ukazuje się pierwszy numer "Ogniska". Jest to pismo środowiska nauczycielskiego Kock- Białobrzegi pod redakcją Danuty Sobo i Edwarda Zawistowskiego.
4 IX 1927
Wielki pożar Kocka: spłonęło 170 budynków mieszkalnych, 379 rodzin znalazło się bez dachu nad głową.
1928
W pałacu i miejscowym parku kręcono epizod do filmu ,, Przedwiośnie " wg. Powieści St. Żeromskiego.
1935
"Wieści" - gazeta kocka ukazująca się do września 1936 r. (22 numery), następnie ukazują się "Nowe Wieści" w latach 1938-39. Wydawcą i redaktorem był F. K. Osiak - właściciel sklepu w Kocku, należał do Narodowej Demokracji, organizator bojkotu sklepów żydowskich.
1 X 1939
Oddziały SGO Polesie pod dowództwem gen Fr. Kleeberga wkraczają do Kocka.
2-5 X 1939
Bitwa pod Kockiem. Działania wojenne w Kocku i okolicach to ostatnie walki regularnego żołnierza polskiego w wojnie obronnej Polski 1939 roku. Trzon sił polskich stanowiły: 50 DP Brzoza, 60 DP Kobryń, Podlaska Brygada Kawalerii, Dywizja Kawalerii Zaza.
6 X 1939
Honorowa kapitulacja SGO Polesie. Generał Fr. Kleeberg wraz z wysokimi rangą oficerami podejmowani są przez Niemców śniadaniem w kockim pałacu.
15 X 1942
Polak z tzw. radzieckiej partyzantki operującej w naszym rejonie (dowódca Cheradyn) zastrzelił niemieckiego policjanta w Talczynie. Następnego dnia Niemcy otoczyli wieś, rozstrzelali 75 osób, 25 wywieźli na Majdanek. W Kocku zabito 150 osób narodowości Żydowskiej.
22 VII 1944
Niemcy po krótkiej walce usiekają z Kocka. Miasteczko zostaje zajęte przez batalion Filipowicza "Korda" z 27 Wołyńskiej Dywizji AK.
1 XII 1946
Wyświęcono odbudowany kościół.
1 IX 1948
Staraniem p. Marcina Stępnia i władz miejskich rozpoczęła zajęcia Niepaństwowa Publiczna Szkoła Ogólnokształcąca stopnia licealnego. Pierwszym kierownikiem, a później dyrektorem był p. Marcin Stępień.
1959
Powstanie Ludowego Zespołu Sportowego z czterema sekcjami: piłki siatkowej, tenisa stołowego, kolarstwa szosowego oraz podnoszenia ciężarów.
1969
W 30 rocznice bitwy pod Kockiem sprowadzono prochy gen. Franciszka Kleeberga i złożono je na cmentarzu wojennym.
XI 1969 Oddano do użytku nowo wybudowany Ośrodek Zdrowia.
1971
W Kocku powstaje Ludowy Klub Sportowy "Świt". W klubie prowadzono prace z młodzieżą w następujących sekcjach: piłki nożnej, piłki siatkowej, tenisa stołowego, szachów podnoszenia ciężarów. Wieloletnim sekretarzem Klubu był nauczyciel wf miejscowego LO P. Franciszek Sabat. 19.XI klub przejął nazwę MKS "Polesie".
1972
Kock zdobył 1 mln złotych nagrody w konkursie "Mistrz Gospodarności" za wybitne osiągnięcia gospodarcze i społeczne.
1972
Oddano do użytku Dom Handlowy.
5 XII 1972
Uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie utworzona zostaje z dniem 1I 1973 Gmina Kock. W skład jej wchodzą: Annówka, Annopol, Białobrzegi wieś i kolonie, Bożniewice, Górka, Lipniak, Poizdów wieś i kolonie, Talczyn,Wygnanka i Zakalew.
1974
Szkoła Podstawowa w Kocku otrzymuje nowy budynek.
1979
Miasto i gmina Kock otrzymały Order Krzyż Grunwaldu II Klasy za udział i pomoc społeczeństwa w bitwie pod Kockiem.
1980
Zakończono odbudowę zespołu pałacowo-parkowego.
1984
Powstaje Gminny Ośrodek Kultury. Obecnie nosi nazwę Domu Kultury im. Księżny
Anny z Sapiehów Jabłonowskiej.
Rozpoczęło swą działalność Towarzystwo Przyjaciół Kocka. Przewodniczącym zostaje p. Nikodem
Mitura.
11 X 2004
Uroczyste przekazanie nowego budynku Zespołu Szkół w Kocku, w którym siedzibę ma m.in. Liceum Ogólnokształcące i Technikum Rybackie
Niedaleko Kocka Wieprz łączy się z rzeką Tyśmienicą. Tutaj to właśnie Tyśmienica wylała na łąki. Te obserwacje poczyniłem jadąc już w kierunku Lubartowa. Ponieważ zrezygnowałem z odwiedzenia tego miasta (wracałbym w nocy do Puław, a nie przepadam za tym) szukałem najkrótszej drogi powrotnej. Dwie pierwsze - dobrze mi znane - odpadły ponieważ mają grząski kawałki, a teraz nie tylko w takich miejscach jest błotnisto. Gdy zdecydowałem się w Firleju zakręcić w prawo w pierwszą drogę w prawo nie wiedziałem ani dokąd ona prowadzi ani w jakim jest stanie. Że tak powiem, dokonałem rozsądnego wyboru. Po 6 kilometrach dziurawego asfaltu znak drogowy poinformował mnie o "końcu nawierzchni". Byłem w lesie. Pozostało brnąć dalej. W ten sposób przy leśnej drodze odkryłem krzyż drewniany poświęcony partyzantowi.
p1000519.jpg (249.45 KiB) Przejrzano 1671 razy
p1000520.jpg (180.08 KiB) Przejrzano 1671 razy
A na drodze polnej krzyż poświęcony poległym powstańcom z 1863 roku.
p1000521.jpg (254.28 KiB) Przejrzano 1671 razy
p1000523.jpg (220.06 KiB) Przejrzano 1671 razy
Gdzie jestem wiedziałem dopiero po dotarciu do asfaltu (po paru kilometrach wśród pól) i przejechaniu tymże asfaltem do Kamionki. Ta miejscowość znajduje się na drodze do Kozłówki i Lubartowa więc byłem już prawie u siebie. Jeszcze tylko w Samoklęskach wykonałem zdjęcie tamtejszego pałacu wokół którego trwają jakieś prace remontowe.
p1000524.jpg (225.34 KiB) Przejrzano 1671 razy
Dość gwałtownie się ściemniało ale jeszcze dostrzegłem, że w zeszłym roku niemiłosiernie dziurawa drga z Garbowa w stronę Kozłówki ma świeżutką nawierzchnię.
Zapadły ciemności. Zaczął padać deszcz. A zapowiadali śnieg. :devil:
