Rezerwat Brwilno

[Majsterek]

Rezerwat Brwilno utworzony w 1977 chroni 66 ha świetlistej dąbrowy, porastającej prawy skłon doliny Wisły. Ale nie tylko. Możemy tu obserwować ciekawe pod względem morfologicznym ukształtowanie terenu. Stok doliny nie jest jednostajny, a urozmaicony licznymi jarami i przegłębieniami. W rezerwacie nikt nie uprząta oczywiście powalonych pni, toteż krajobraz ma odcień dzikości. Przez rezerwat przepływa strumień, malowniczo wijąc się dnem głębokiego, rozległego wąwozu. Możemy się poczuć nad nim jak nad górskim potokiem, głównie za sprawą kamiennych szypotów. Urokliwe miejsce znajduje się w północnej części rezerwatu, gdzie niegdyś strumień przecinała leśna droga. W miejscu mostu pozostały wysokie skarpy podcinane przez nurt. Wokół krajobraz jest arcyciekawy. Mamy tu fragment świetlistego lasu mieszanego z bogatym runem, co widać szczególnie wiosną, gdy setki zawilców układają się w dywan na dnie dolinki.

Brwilno 21 IV_02.jpg (254.19 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_08.jpg (163.94 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_09.jpg (326.82 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_15.jpg (261.94 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_20.jpg (312.93 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_31.jpg (240.9 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_35.jpg (137.79 KiB) Przejrzano 3750 razy

O ile nad strumykiem budzi się już wiosenne życie, rozkwitając w kwiatowych dywanach, o tyle na stoku doliny przyroda zdaje się jeszcze spać i tylko śmiało pęczniejące pąki na krzewach przypominaja jaką mamy porę roku.

Brwilno 21 IV_43.jpg (153.03 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_48.jpg (251.61 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_53.jpg (250.84 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_57.jpg (261.3 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_60.jpg (232.48 KiB) Przejrzano 3750 razy

Brwilno 21 IV_64.jpg (207.36 KiB) Przejrzano 3750 razy

[Nieostatni]

Ciekawa relacja, dobre i interesujące zdjęcia. Czuje się nutkę sentymentu, a może nawet dumy, w pokazaniu walorów otaczającej przyrody, ciągle jeszcze budzącej się Tu do życia. Uroczy zakątek. Piękna jest Nasza Ziemia, trzeba tylko umieć patrzeć i pozwolić Jej powtarzać misterium budzenia się, kwitnienia i owocowania. Jesteśmy przecież cząstką tego biotopu o nazwie Matka Ziemia. Dziękuje za przypomnienie. Pamiętajmy
Nieostatni

[slawko72]

Brwileński rezerwat teoretycznie chroniący tutejszą przyrodę i krajobraz przynależy do tych zakątków Brudzeńskiego Parku Krajobrazowego w którym człowiek jeszcze się nie panoszy...Ale to moim zdaniem kwestia czasu.Nieopodal wycina się kolejne połacie lasów,poszerza leśne drogi- ( zapewne pod równiutki asfalcik) bo do tego z wolna zmierza. Sądzę,że za jakieś 10 lat z parku krajobrazowego powstanie podpłocki lunapark z ławeczkami , koszami na śmieci i kolejnymi szlakami tzw. turystycznymi. Zas rola zwierząt i porastająca go flora zostanie jako miły dodatek do estetyczności...

Piszę te zdania zupełnie na poważnie.Z dzikiej lub chociażby naturalnej przyrody robimy coś na kształt naszej chorej wyobrażni ucywilizowanej z naszego wygodnictwa. Ile to ja słyszę- jakimi są pewne osoby miłośnikami natury a nawet nie raczą się z nią tam zapoznać.

Przyznam,że coraz rzadziej tam zaglądam... Tak sobie myślę,że w nieodległej przyszłości będą powstawać kampanie polityczne z zatroskanymi gębami polityków lamętującymi jak to przyroda ginie. To są fakty,które dostrzegam.Powstawać będą kolejne fundusze, fundacje,akcje propagandowe,nowe ulotki i prace naukowe. Tylko zwierząt nam ubędzie.

To są moje refleksje z którymi chciałem się z wami podzielić. Możecie je wyśmiać.Lecz moje zgorzknienie jest uczciwe.
Majsterku !, dzięki ci wielkie za tę przepiękną relację !!!

[Majsterek]

Pod białym pokryciem rezerwat zaskakuje dynamiką krajobrazu. Śnieżne zaspy pokrywają stokowe pagórki, śnieg zasnuł także dna pomniejszych parowów zbiegających ku strumykowi. Sam strumyk, skuty teraz lodem daje tylko o sobie znać cichutkim szemraniem, gdzie nie gdzie, w promykach słońca połyskuje wartka stróżka wody, rozcinająca śnieżną pokrywę.
Strumień płynie dnem wąwozu który sam wyrzeźbił przez tysiące lat. Miejscami skarpy są podcinane przez jego wartki nurt, a struga wyraźnie wcina się w podłoże. Ciekawy krajobraz wąwozu docenimy najbardziej, gdy zejdziemy do samego dołu, do miejsca w którym dolinka rozszerza się i skręca ku ujściu do Wisły.