Plebiscyt "Z tumskiego Wzgórza" - Wydarzenie 2010 roku

[kwis]

Coroczny plebiscyt " Z tumskiego Wzgórza" - Wydarzenie 2010 roku po raz kolejny organizowany jest przez Tygodnik Płocki. Wydarzenia podzielono na kategorie
- Gospodarka
- Kultura i Rozrywka
- Sport
- W Regionie

W ostatniej kategorii tj. W REGIONIE zostało nominowane Stowarzyszenie TRADYTOR za odrestaurowanie mogiły powstańców styczniowych W Dobrzykowie. Choć poprzednią zniszczyli hiylerowcy, rdzenni mieszkańcy ziemi gąbińskiej pamiętali o miejscu gdzie spoczywają 12 powstańców styczniowych. Postanowili ją odnowić, aby pamięć o ptriotach nigdy nie zaginęła. W maju odbyło się uroczyste jej odsłonięcie. Nominacje otrzymali Krzysztof Jadczak - Burmistrz Gąbina; Krzysztof Zadrożny = Prezes Zarządu Stowarzyszenie Tradytor; oraz ks. Grzegorz Mierzejewski

Uroczysta Gala Tygodnika Płockiego na której poznamy zwycięzców poszczególnych kategorii odbędzie się 24 marca w Domu Technika.
Tego dnia poznamy również przyznane specjalne wyróżnienie zespołu redakcyjnego Tygodnika Płockiego na imprezę najlepiej promującą Płock.

Już w tym numerze TP znajduję się kupon konkursowy który należy wypełnić i dostarczyć do siedziby Tygodnika Płockiego, lub wysłać na adres:
Tygodnik Płocki
Stary Rynek 27
09 - 400 Płock

---
Ja, ze swej strony, gratuluję nominacji

[werdan]

Gratuluje. Trzymam kciuki

[Nieostatni]

Lubię takie bombowe wiadomości! To cieszy i dodaje splendoru wszystkim, którzy działają w tych "barwach". Tradytor to już nie pisklę, ale przyzwoicie opierzony, wysokich lotów sokół, penetrujący mazowieckie rubieże. Jest mi miło, gdyż czuję się drobiną Waszej - Naszej całości. Szanujmy więc dewizę: Juliana Ursyna Niemcewicza - Kto nie zna historii swojego kraju, nie będzie go miłował.
Nieostatni

[gruzin85]

Szanujmy więc dewizę: Juliana Ursyna Niemcewicza - Kto nie zna historii swojego kraju, nie będzie go miłował.
Nieostatni

Popieram i gratuluję wszystkim tradytorom takiego rozwoju

[UBOOT]

Miło czytać takie informacje. Pomnik był pierwszą (z tego co pamiętam) naszą taką dużą ,,robotą". Najpierw budowa, potem treningi grupy historycznej, na koniec cała uroczystość. A całość działa się w tak szczególnym dla wszystkich okresie (katastrofy w Smoleńsku).
Nie zapomnę zapału mieszkańców przy pracach, atmosfery jaką stworzył ks. Grzesiek. Należy też przypomnieć publikację którą napisał Krzysiek.
Trzymam za nas kciuki

[kwis]

Wspomnienie na zdjęciach

http://www.tradytor.pl/node/142

Fotoreportaż z uroczystości w Dobrzykowie i relacja: http://www.tradytor.pl/node/184

Fotorelacja również na portalu "Do Broni"

http://www.dobroni.pl/rekonstrukcje,147 ... nkami,4315

[Thomas]

Gratulować, gratuluję, bo się należy, nie ma co!

--
Ale muszę wyrazić swój sceptyczny głos w tej sprawie.

W zeszłym roku ja i moja grupa, oraz Liceum w Sierpcu, byliśmy nominowani za projekt renowacji cmentarza w Osówce.

Z upływem trwania konkursu, uświadomiliśmy sobie, (co było w sumie logiczne), że w konkursie wygrywa ten, kto zdobędzie większość głosów.

Mimo, że nie można porównywać np. jakiejś inwestycji samorządowa - np. Budowa Szkoły i Hali Sportowej w miejscowości X z wykorzystaniem wsparcia zewnętrznego, i chociażby lokalnej inicjatywy mieszkańców wsi Y, w której, dzięki ich zaangażowaniu powstała świetlica dla dzieci, również ze wsparcia np. grantów unijnych.
Niestety wygra na organizacja, której zwolenników będzie stać na wykupywanie wszystkich gazet, wycinanie kuponów i wysyłanie ich.

My (ja z dzieciakami i z LO) w zeszłym roku chcieliśmy też "dopomóc" naszą nominację kupując gazety. Niestety konkurencyjna (dla nas w mieście) organizacja już o godz. 6:00 rano wykupywała ze wszystkich kiosków i punktów prasowych dostępne TP.

Krótko mówiąc, kto miał kasę i kto miał znajomości (np. w kioskach ) "dostawał" najwięcej głosów, a tym samym miał większe szanse na zdobycie tytułu.

W efekcie okazało się jednak, że nasz projekt cmentarny w zeszłym roku zyskał jednak 2 miejsce "W Regionie", przegrywając choć myślę, że zasłużenie z inicjatywą odbudowy zamku w Gostyninie.

Jak to się stało? Przecież w Sierpcu wykupywane gazety były na rzecz konkurencyjnej sierpeckiej organizacji. W TP powiedziano nam, że tak ogromna ilość głosów na nasz projekt napłynęła z... Płocka! ot...

---
Życzę jednak Stowarzyszeniu wygranej, choć proszę liczyć się z koniecznością "dopomagania" wyścigu kuponowego. Projekt, choćby nie wiem jakk innowacyjny i jak wiele wnoszący w naszą kulturę i historię i jak mocno angażujący społeczności, nie wygra, jeśli nie będzie miał poparcia.

Może warto, aby wszyscy Tradytorzy raz na tydzień kupili choć jeden numer i ten jeden kupon na tydzień wysłali na projekt dobrzykowski...??

[bobola]

Ja myślę pozytywnie, że ostatni będą pierwszymi! W wykazie nominowanych Tradytor jest na ostatnim 10 miejscu, zero to jest nic, więc je skreślamy i co zostaje - jedynka czyli 1 miejsce. Tak naprawdę to dla Tradytora, dwuletniego szkraba już sama nominacja stanowi wyróżnienie.
Bądźmy dobrej myśli i wysyłajmy kupony.

[Thomas]

Bądźmy dobrej myśli i wysyłajmy kupony.

I właśnie o to chodzi.
Moja wypowiedź absolutnie ma nie być odebrana jako negatywna, ona ma być mobilizująca. Jak to mawiał klasyk "w kupie siła"

[Z_A]

Jestem tu nowy ale stwierdzam z ogromnym zadowoleniem, że Tradytor jest widoczny
Z mojej strony :please:

[Padre Gregorio]

Ucieszyłem się, że doceniono poprzez nominację dzieło odbudowy Pomnika Powstańców Styczniowych w Dobrzykowie.
Zaskoczyło mnie jednak to, że wśród nominowanych nie wymieniono tych, którzy włożyli w to najwięcej serca i wysiłku. Z pewnością słusznie wymieniono Pana burmistrza, który niewątpliwie poniósł ciężar przygotowania samej uroczystości, zaprosił gości, sfinansował publikację historyczną. Wymieniono stowarzyszenie „Tradytor” , które zajęło się zebraniem materiałów historycznych dotyczących Powstania w Gminie Gąbin, oraz którego kilku członków pomogło przy pracach montażowych pomnika i wzięło udział w uroczystości.
Wymieniono nawet moje skromne nazwisko.
Niestety zapomniano o samych mieszkańcach Dobrzykowa, od których wyszła inicjatywa odbudowy i którzy wykonali wszystkie prace budowlane w czynie społecznym.
Dlatego pragnę przypomnieć jak wyglądały fakty.
Dzieło to zapoczątkował znawca historii Dobrzykowa i miejscowy społecznik, pan Emilian Wójcik. To on pozbierał kawałki, rozbitego w czasach PRL – u, pomnika i przeniósł je pod kościół w Dobrzykowie a potem przez wiele lat czynił starania, by go odbudować. Miejscowa ludność od czasów zaborów opiekowała się grobami powstańców a potem żołnierzy z 1939 r.
Gdy dwa lata temu zacząłem pracować w Muzeum Diecezjalnym, moi krewni i znajomi z Dobrzykowa zaczęli nalegać, bym zajął się sprawą i porozmawiał z miejscowym księdzem proboszczem, by ten przekazał nam plac na cmentarzu pod budowę pomnika. Ks. kanonik Zygmunt Karp chętnie zaakceptował prośbę delegacji dobrzykowiaków. Gdy zacząłem opracowywać projekt pomnika z pomocą przyszli mi lokalni ofiarodawcy, którzy przekazali zabytkowe ogrodzenie z innego rozebranego pomnika. Dobrzykowski kamieniarz, zaoferował piaskowcowe elementy cokołu oraz odnowienie i zmontowanie całości.. Wszystko nieodpłatnie. Pospawania pękniętych części i konserwacji ogrodzenia, podjęło się stowarzyszenie Tradytor, które w tym czasie zadeklarowało pomoc przy projekcie. Gdy jednak okazało się, że Tradytor nie jest w stanie tego wykonać, ogrodzenie przejęli dobrzykowiacy, którzy we współdziałaniu z Zespołem Szkół nr.2 w Płocku, doprowadzili je do właściwego stanu. Po wykonani projektu tablic, zamieściłem je na forum Tradytora i uwzględniłem kilka napływających uwag. Nieodpłatnego wykonania tablic podjął się kamieniarz z Dobrzykowa.
Również w tworzeniu filmu „Ziemia Gąbińska 1863” pomagali mi dobrzykowiacy. Pisząc scenariusz skorzystałem z materiałów źródłowych zgromadzonych przez Tradytora ale również z wiedzy historycznej Pani dyrektor Szkoły Podstawowej w Dobrzykowie, oraz ze wspomnień najstarszych mieszkańców, którzy między innymi pomogli zlokalizować miejsce dawnego pomnika. Prace montażowe i wykończeniowe, wykonane przez dobrzykowiaków z pomocą miejscowej firmy budowlanej i członków Tradydora, potrwały ponad dwa tygodnie.
Znaleźli się dobrzykowscy sponsorzy, którzy sfinansowali zakup materiałów takich jak beton, farby, deski, stal, łańcuchy itd.
Przygotowaniem samej uroczystości poświęcenia pomnika zajął się Pan Burmistrz. Ale i tu współpracowali mieszkańcy Dobrzykowa. Ks. kanonik Karp zaczął przygotowania do uroczystej mszy św. Szkoła Podstawowa opracowała program artystyczny. Uczniowie Gimnazjum zadeklarowali objęcie opieką pomnika w przyszłości.
Gdy zacząłem tworzyć grupę rekonstrukcyjną powstańców, dobrzykowiacy pomagali mi znaleźć potrzebne rekwizyty takie jak buty, czapki, broń, wykonać kosy itd. Sfinansowali wypożyczenie strojów z teatru.
Gdy zabrakło odtwarzających, gdyż Tradytor wystawił ostatecznie tylko jedną osobę, zgłosiła się młodzież z Dobrzykowa, która wcieliła się w postacie powstańców.
Wszystkim tym poczynaniom towarzyszył zapał, podobny chyba do tego z roku 1863.
Najcenniejsze jest to, że była to całkowicie oddolna inicjatywa zwykłych mieszkańców Dobrzykowa - ludzi nigdzie nie zrzeszonych, działających całkowicie bezinteresownie, powodowanych jedynie lokalnym patriotyzmem. O ich postawie pełnej szacunku dla bohaterów narodowych świadczy troskliwa opieka grobami żołnierzy z 1939 r. a teraz i tych z 1863 r. Ten patriotyczny klimat mogłem odczuć w Dobrzykowie już dwa lata temu, realizując film „Bitwa Dobrzykowska” gdy mieszkańcy ze wzruszeniem dzielili się wspomnieniami z tamtych wrześniowych dni.
Dlatego uważam, że jest to wyjątkowa społeczność lokalna.
Wielka szkoda, że po raz kolejny nie została zauważona i doceniona gdyż to jej należy się w pierwszym rzędzie ta nominacja.

Ks. Grzegorz Mierzejewski.