Spis powszechny z 1921 roku wykazał w Radzyniu Podlaskim obecność 2895 osób wyznania mojżeszowego, co stanowiło 59,7% wszystkich mieszkańców miasta. Były tu wtedy dwa cmentarze żydowskie. Starszy, który pamiętany jest sprzed wojny jako zaniedbany i opuszczony został zdewastowany podczas wojny, a po wojnie jego teren przeznaczono pod zabudowę miejską. Na początku wieku XX Żydzi radzyńscy założyli nowy cmentarz przy drodze prowadzącej z Radzynia do Czemierników. Określany bywa jako cmentarz chasydzki co ma niewątpliwie związek z liczną społecznością chasydzką, która funkcjonowała tu przed II wojną światową. I tu, jak na starym cmentarzu, zniszczeń dokonywano podczas wojny oraz po wojnie. Macewy lub ich fragmenty były zabierane przez zamieszkującą w pobliżu ludność do wykorzystania w gospodarstwach. Jedna z takich macew powróciła na cmentarz w roku 2008.
Z zachowanych relacji wiadomo też, że okupanci na terenie cmentarza dokonywali egzekucji. Zabili tu troje dzieci w wieku 9-12 lat.
Opiekę nad cmentarzem roztoczono w roku 1995. Uporządkowano teren i ogrodzono go. Postawiono też obelisk w formie macewy z informacją o przeznaczeniu tego miejsca.
