Jadąc do Zawichostu wiedziałem tylko, że mam szukać ulicy Zaułek. Dlatego zaraz po wjechaniu tu zaraz o tą ulicę zapytałem pierwszego przechodnia. Dowiedziałem się tylko, że ulicy takiej nie ma. Szczęśliwie przechodzień chciał pomóc i był dociekliwy. Gdy już dowiedział się, że szukam cmentarza żydowskiego wskazał mi na znajdujące się w pobliżu topole. Rzeczywiście, drzewa te rosły na terenie kirkutu i w jego sąsiedztwie.
Istnienie tego cmentarza było dla mnie najpierw tylko domysłem. W "Legendach o krwi" Joanny Tokarskiej-Bakir znajdują się relacje o pogrzebach Żydów w Zawichoście. Z kolei w "Krajobrazie z menorą" M. i K. Piechotków wspomniano o wyraźnym podziale Zawichostu na dwie części - żydowską i chrześcijańską. Wcześniej wiele razy tędy przejeżdżałem i nie przystawałem nawet przy tablicy informacyjnej na rynku gdzie (jak mi się zdaje) cmentarz ten zaznaczono. Teraz z pomocą mieszkańca Zawichostu dotarłem na cmentarz.
Cmentarz pogrążony w cieniu drzew. Obok niego, choć nie bezpośrednio, znajduje się dom mieszkalny. Za to bezpośrednio za ogrodzeniem cmentarza znajduje się małe boisko piłkarskie. Na środku cmentarza znajduje się wystawiony w latach osiemdziesiątych pomnik. Na pomniku tablica informująca o zbrodni popełnionej tu przez okupantów niemieckich.
