Dwór (nieistniejący) - Gorzechowo (pow.płocki)

[skowron1980]

Dwór nie zachował się do naszych czasów. Pozostała tylko obsadzona akacją parcela, na której budynek stał. Z zabudowań gospodarczych zachował się jeden wymurowany z kamieni polnych budynek. Pozostała też - jak to zwykle bywa - dworska kapliczka wzniesiona przy skrzyżowaniu dróg.
Jak wynika z informacji przekazanej mi przez Pana Mariusza Bondarczuka, około połowy XIX wieku właścicielem Gorzechowa był Stefan Cielecki - dowódca oddziału powstańczego na terenie Północnego Mazowsza w 1863 roku (tu więcej na temat tej postaci). Pod koniec XIX i na początku XX wieku jako właściciel miejscowych dóbr figuruje Czesław Boski, a pod koniec lat dwudziestych - Emil Huczkowski. Losy samego budynku dworu nie są mi bliżej znane - podobno spłonął tuż przed wojną. Może ktoś będzie mógł tę wiadomość zweryfikować lub rozwinąć.

[zbyszekg9]

Z zabudowań gospodarczych zachował się jeden wymurowany z kamieni polnych budynek.

Czy to tę budowlę masz na myśli?

248. Gorzechowo. Pozostałości założenia dworskiego.JPG (230.84 KiB) Przejrzano 3261 razy

Mniej więcej 200 metrów, po drugiej stronie drogi, w jednym z gospodarstw znajdują się takie piwnice. Być może to też pozostałość po dawnych zabudowaniach gospodarczych?

245. Gorzechowo. Czyżby pozostałości folwarku....JPG (263.87 KiB) Przejrzano 3261 razy

[skowron1980]

skowron1980 napisał(a):
Z zabudowań gospodarczych zachował się jeden wymurowany z kamieni polnych budynek.

Czy to tę budowlę masz na myśli?

Chodziło mi o budynek stojący nieco głębiej - widać go fragmentarycznie na moim zdjęciu BP1160424, na samym końcu akacjowej alei. Niestety nie mam osobnego i bardziej szczegółowego zdjęcia. Oczywiście nie można wykluczyć, że ta piwniczka (lub piwniczki) to też dworska pozostałość.

[Gdańszczanka]

10 lat temu byłam tam z moją znajomą Gorzechowską, która szukała Gorzechowa ponieważ
w czasie wojny przebywała tam z rodzicami. Nie mogłyśmy dojść co z tym dworem, bo jeżeli
ona rzeczywiście w czasie wojny tu przebywała, to dwór spłonął albo pod koniec wojny albo po.

A w połowie 19 wieku należał do Boskich, z którymi skoligacił się Karol de Thun, który pod koniec życia
mieszkał tam u swojej wnuczki Boskiej. Pochowany w Siecieniu.

BdT