Ratusz - Pułtusk
: śr kwie 29, 2020 7:32 pm
Na pułtuskim, najdłuższym w Europie brukowanym rynku( 380 metrów) znajduje się ratusz wraz z gotycko-renesansową wieżą zbudowaną w XVI wieku.
Wieża mierząca początkowo 15 metrów zbudowana na planie czworokąta była stopniowo powiększana, poprzez dobudowę kolejnych kondygnacji na planie ośmiokąta. Od 1964 roku w budynku mieści się Muzeum Regionalne. W muzeum na szczególną uwagę zasługują fragmenty meteorytu, który eksplodował w atmosferze w pobliżu miasta w 1868 roku.
Historia ratusza w Pułtusku sięga 1405 roku, kiedy to biskup płocki Jakub miał ufundować siedzibę władz miejskich. Dobudowana do ratusza gotycka wieża spełniała funkcje zarówno sądowniczo-penitencjarne, jak i obronne. W XVI wieku zbudowano nowy, niższy, renesansowy ratusz zwieńczony attyką. Spłonął on kilkakrotnie podczas wojen w ciągu XVII i XVIII wieku. W 1728 roku odbudowany został z inicjatywy biskupa Andrzeja Stanisława Kostki Załuskiego i przetrwał do końca XIX wieku. W tym czasie oprócz władz miejskich kwaterowało tu wojsko, mieścił się areszt, a nawet magazyny pułtuskich kupców. Pod koniec XIX wieku w zrujnowanym budynku zorganizowano przytułek, a od 1880 parter i wieżę oddano do użytku Ochotniczej Straży Ogniowej. Po 1902 roku na miejscu dawnego budynku wzniesiono nowy, mniejszy, w stylu neogotyckim. W czasie II wojny światowej remiza wraz z wieżą zostały częściowo zniszczone. W latach 1947 – 1949 wyremontowano wieżę według projektu Mieczysława Rzepeckiego, natomiast remizę rozebrano.
Na fasadzie budynku w pobliżu wejścia znajdują się trzy tablice pamiątkowe upamiętniające wydarzenia z historii miasta i okolic.
Wieża mierząca początkowo 15 metrów zbudowana na planie czworokąta była stopniowo powiększana, poprzez dobudowę kolejnych kondygnacji na planie ośmiokąta. Od 1964 roku w budynku mieści się Muzeum Regionalne. W muzeum na szczególną uwagę zasługują fragmenty meteorytu, który eksplodował w atmosferze w pobliżu miasta w 1868 roku.
Historia ratusza w Pułtusku sięga 1405 roku, kiedy to biskup płocki Jakub miał ufundować siedzibę władz miejskich. Dobudowana do ratusza gotycka wieża spełniała funkcje zarówno sądowniczo-penitencjarne, jak i obronne. W XVI wieku zbudowano nowy, niższy, renesansowy ratusz zwieńczony attyką. Spłonął on kilkakrotnie podczas wojen w ciągu XVII i XVIII wieku. W 1728 roku odbudowany został z inicjatywy biskupa Andrzeja Stanisława Kostki Załuskiego i przetrwał do końca XIX wieku. W tym czasie oprócz władz miejskich kwaterowało tu wojsko, mieścił się areszt, a nawet magazyny pułtuskich kupców. Pod koniec XIX wieku w zrujnowanym budynku zorganizowano przytułek, a od 1880 parter i wieżę oddano do użytku Ochotniczej Straży Ogniowej. Po 1902 roku na miejscu dawnego budynku wzniesiono nowy, mniejszy, w stylu neogotyckim. W czasie II wojny światowej remiza wraz z wieżą zostały częściowo zniszczone. W latach 1947 – 1949 wyremontowano wieżę według projektu Mieczysława Rzepeckiego, natomiast remizę rozebrano.
Na fasadzie budynku w pobliżu wejścia znajdują się trzy tablice pamiątkowe upamiętniające wydarzenia z historii miasta i okolic.