- 100_3468-tr.Sierpc.jpg (121.67 KiB) Przejrzano 12898 razy
1483 - ze składek zbudowano maleńki kościółek, najprawdopodobniej drewniany. Dla kultu cudownie zjawionej Matki Bożej, dawne akta kościelne podają, że w czasie epidemii (1483 r.), w miejscu gdzie dziś stoi wielki ołtarz, Matka Boża ukazała się płockiemu klerykowi Andrzejowi, polecając by w tym miejscu wybudowano kościół, a zaraz ustanie. Tak też się stało.
1513 - na miejscu dawnego dziedzic sierpski zbudował kościół murowany, w stylu gotyku krzyżackiego, który stoi do dziś. W ciągu wieków podlegał przeróbką, m.in. powiększył się o barokową kaplicę.
1517 - fundator kościoła osadził przy nim sześciu księży mansjonarzy
1620 - Zofia Potulicka, właścicielka połowy Sierpca, sprowadziła i osiedliła przy kościele mniszki benedyktynki z Chełmna.
1717 i 1794 - kościół uległ pożarom.
1863 - do tego roku, przez około 70 lat służył jako kościół parafialny (zniszczona fara nie nadawała się do kultu Bożego). Również podczas ostatniej wojny odprawiano tutaj nabożeństwa parafialne.
1871 - sprowadzono obraz Wniebowzięcia N.M.P., pędzla Jana Strzałkowskiego z Warszawy, dla zasłaniania statuy Matki Bożej.
1893/97 - rząd carski, osadziwszy w klasztorze swoje wojska, chciał chylący się ku upadkowi kościół zamienić na cerkiew, wtedy to, staraniem rektora ks. Karola Kowalskiego, został on gruntownie odrestaurowany oraz wyposażony w ołtarz i nową posadzkę.
1902 - odbyła się konsekracja kościoła przez bpa Szembeka.
- 100_3474-tr.Sierpc.jpg (85.44 KiB) Przejrzano 12898 razy
Historycy sztuki datują jej powstanie na lata między 1360 a 1380 r. Styl wskazuje na szkołę śląsko-pomorską lub sądecko-spiską. Figura znajduje się w wielkim ołtarzu od początku istnienia kościoła i słynie licznymi łaskami, o których świadczą akta kościelne i liczne wota (dziś w większości zaginione), m.in. król Władysław IV przed wyprawą wojenną w 1633 r. ślubował złotogłowy ornat, który przysłał po odniesionym zwycięstwie wraz z takimże antepedium. Bratanek św. Stanisława Kostki - Szczęsny kryski z Drobina - kanclerz koronny - ofiarował srebrną tablicę. Wotum złożył także książę z Pragi czeskiej i wielu innych.
Niezwykle cennym dokumentem, potwierdzającym historyczność i zasięg kultu sierpeckiej madonny, jest książka Ł. Paprockiego, Jezuity - kilkukrotnie uleczonego ze śmiertelnej choroby - pt. "Łaski Cudowne przy kościele sierpskim Wniebowzięcia...", Warszawa 1652.
- 100_3474-2-tr.Sierpc.jpg (76.12 KiB) Przejrzano 12898 razy
MATKA NIEZAWODNEJ NADZIEI
w wizerunku Madonny z Dzieciątkiem
Statuę Matki Bożej z dzieciątkiem, wyrzeźbiono w drewnie lipowym pod koniec XIV w. Gotycka rzeźba ma wysokości 120cm i ukazuje Maryję Pannę, która na prawym ramieniu trzyma Dzieciątko Jezus, w lewej zaś ręce dzierży czerwone jabłko - symbol władzy królewskiej. W ręku Dzieciątka również znajduje się jabłko, ale w kolorze zielonym, ozdobione pozłacaną koroną.
W 500 lecie objawień dn. 21 sierpnia 1983 r. Kardynał Franciszek Macharski ukoronował figurkę Madonny koronami papieskimi.
Widocznym świadectwem rozwijającego się kultu maryjnego są liczne wota w postaci serc, ryngrafów, naszyjników i sznurów korali.
Ogromną stratą, szczególnie dotkliwą profanację była kradzież dokonana w 1981 r., kiedy to Madonna została ograbiona z drogocennego płaszcza i kołpaka. Skradziono równica bezcenne dary przekazywane do sanktuarium przez władców polskich np. Zygmunta II Wazę, który w 1624 r. przejeżdżając do Gdańska zatrzymał się w Kościele sierpeckim, a także króla Władysława IV, który na krótko w 1633 r. odwiedził to miejsce przed wojną moskiewską.
Od 1981 r. przy Sanktuarium funkcjonuje parafia św. Benedykta.
Opiekunkami i stróżami tego miejsca są księża Pallotyni oraz siostry Benedyktynki.
- 100_3473-tr.Sierpc.jpg (101.96 KiB) Przejrzano 12898 razy
