Przed II wojną światową rypińska parafia ewangelicko-augsburska liczyła sobie 8500 wiernych. 71 lat po jej zakończeniu ma tylko 50 parafian żyjących w diasporze. Mimo to działa prężnie. Pracę duszpasterską sprawuje w niej proboszcz dojeżdżający z Włocławka, który oprócz rypińskiego zboru ma również pod opieką parafię w Lipnie. W Rypinie funkcjonuje parafialny chór, odbywają się szkółki niedzielne, organizowane są kolonie letnie, a zabytkowa świątynia poddawana jest remontom (w tym roku planowana jest naprawa wieży). Parafia działa także na polu ekumenicznym, współpracując z kościołem katolickim.
Historia rypińskiego kościoła ewangelickiego ma swój początek na posiedzeniu Zgromadzenia Parafialnego w 1879 r., kiedy to powzięto uchwałę o wybudowaniu kościoła w Rypinie. Zakupiono teren w tzw. Ogrodzie Miechowitów i w dniu 31 maja 1882 r. położono kamień węgielny pod Dom Boży. Budowa trwała 6 lat, a kierował nią pastor Kattein. Aktu poświęcenia nowego kościoła w dniu 10 czerwca 1888r dokonał biskup Woldemar von Ewerth. ościół wybudowano w stylu neogotyckim wg projektu Stappelnmanna. Długość obiektu wykonanego z czerwonej cegły wynosi ok. 30 m, szerokość ok.10 m. Części żelazne, np. imponujące filary, ramy okienne oraz drzwi wykonała firma Drewitz z Torunia, organy z dwoma manuałami i pedałami – firma Walter z Góry Śląskiej.
W 1892 r. z ofiar wiernych zakupiono w Węgrowie 2 dzwony. W 1911r. sprowadzono z Pragi zegar kościelny, którego ofiarodawcą był Michał Wunsch z Trąbina. Wnętrze kościoła zdobiła bogata polichromia
- tmp947F.png (197.1 KiB) Przejrzano 1649 razy